شبی چه پر ستاره
خرّم دل دوباره
گفت که امشب منم
کینه کنار آید
بغض فرار خواهد
گریه ندانم کجاست
باز کجای این دل
کجای خانه ی بغض
ظرف شکسته ای هست
کاین دل من را به تو
آتش شوقی دهد
عشق ز راهی رسید
در شب یلدای تو
نیوش ابیات من
همیشه پروای تو
شبی چه پر ستاره
میگذرد
میگذرد
به دوری از تو باید

.
.
شمع