گشته ای خیالِ من ؛؛؛ نازبوی من
ای تو گشته ای چو دل به روبروی من
ای سـعـادتـم شود به یک نگاهِ تو
همچو گلشنی به باغِ من سـبوی من

ش.م.ع 

دارد که صدای قلب خواهرانه ات می آید
ز درد دوری صدای آه و ناله ات می آید
گفتی که بسا صدای دیگری بود و ولی
که صدای شکستن پروباله ات می آید

ش.م.ع

یار را پیدا کنید ــــــ؛؛
هستی ام شیدا کنید ـــــــــــــ؛؛
قلبِ من بشکسته است،غمخوار را پیدا کنید ـــــــــ؛؛
درد را بر ما دهید ـــــــ؛؛
عشق را صحرا خوش اسـتــــــــــ؛؛
آه بر این قلبِ من صدها عزا بر پا کنید ــــــــ؛؛

ش.م.ع

قلب مــن آینه ای از آب استــــ؛
درسـکـوت لحظه هـای نـاب تـنـهـایـی مـن؛
مـیـچـکـانـد بـه دلـم قـطـره ای از آرامــــشــــ

ش.م.ع 

آنگونه که میگوینــــد؛
پلک های تو:
همچو زندانی نیست،
که در آن ویرانم؛
پلک هایت گوهری بیش در این آبادی ست؛
و بدان دنیا هم؛
جوی کوثر همه از چشم تو سرچشمه بُوَد؛
و همان مــــــــژه ی بی ارزشِ تو ..........؛
دیوار ی ســت که بینِ من و کـــــــــــوثــــــــــر رویید؛...

ش.م.ع

تــــا هـــــســــتــــ دلـــــی دلبرِ من پارس زبان است
تــــا هـــــســــتــــ گِــلــی شعرِ وطن خُرَّمِ جان است
تــــا غــنـچـه کـنـد نـغــمـه ی بــلــبــل بــه سـرایــم
آن لـــفـــظِ دریِّ خــــوشِ مــــن وِردِ لــِســان اســت

ش.م.ع

تــا بـدانی کیستم رفــتـه و دیـگـر نیستم
وانــگه از دل بـنـمـایـی که چرا بـگریستم
من دراین خرقه چرا بی دل و بددل زیستم
من چه ام؟ کان مهِ زیبا بستایم چیستم؟

.
.
.
(.ش.م.ع)

ای جان که در این خرقه گذر کردی و رفتی
پـیـمـان بِـشِـکسـتـی و هـنر کردی و رفتی
ای مَه که چو ابری گذری ! ، ای دلِ غافل
بس حـالِ حـسـابم تو بـَتـَر کردی و رفتی

ش.م.ع

از درونِ دلِ من میآید؛
چه هراسان ستم؛
چه کسی میگوید؟؛
که شکایت دارم،
از درونِ دلِ من ناله ی مرغی آمد؛
مگراندردلِ این خرقه چه کردم من باز؟؛
که چنین بشکستم،
بالِ مینای سعادت را من،
به افق های برین ؛
میتوانست بکند او پرواز؛
آه و افسوس من است و دلِ خون؛
که چرا بشکستم؟
که چرا بشکستم ؟؛
روحِ من باز شکایت دارد؛؛

ش.م.ع

کـــــــم حالِ تو بدکردم و کم توبه شکستم یاور؟
کـــــــم بــا تــو نبودم و کــــم گــنــاه کردم داور؟
پـــس ایـــن چـــه جــوابــی بود؛ دادی بــرمــن؟
کــه تـــوبخشیدی و بــامـن شدی یکبارِ دگـــر؟

ش.م.ع